SZD-6 Nietoperz - PiotrP

Szybowiec bezogonowy. Bardzo interesująca konstrukcja Władysława Nowakowskiego i Justyna Sandauera. "Nietoperz" został skonstruowany w celu praktycznego sprawdzenia teoretycznych wyliczeń dokonanych nad nietypowymi konstrukcjami. Konstrukcja całkowicie drewniana. Na SZD-6x "Nietoperz" 5 stycznia 1951r na lotnisku w Bielsku dokonano tylko długie szury, z lekkim oderwaniem się od ziemi w celu stwierdzenia prawidłowości reakcji na stery. Ten dzień wybrano ze względu na lekki i nieporywisty wiaterek. Niestety nie wiem w jakiej konfiguracji byly ustawione stery. W celu właściwego oblatania, przewieziono szybowiec na większe i leżące  w mniej zagrożonym zawirowaniami powietrza, (dalej od gór) lotnisko w Katowicach. Tamże 12.01.1951 A. Zientek w holu za PWS-26 pilotowanym przez T. Górę przeleciał zgodnie z programem prób kilkaset metrów i po wyczepieniu lądował po prostej. Szybowiec podczas tego testu wpadł w strugi pozaśmigłowe i po przepadnięciu z około pół metra wykonał twardego kangurka zakończonego uderzeniem przodem kadłuba w ziemię będąc jednocześnie w silnym prawym zwisie. Dopiero po naprawie drobnych uszkodzeń i dokładnej kontroli konstrukcji 02.02.1951 dokonano holu na 2000m - lot odbył się bez niespodzianek. Pilotem znowu był A. Zientek używający w obu lotach technicznej nowości - kasku motocyklowego!

Szybowiec mógł mieć ustawione trzy warianty sterowania:

1. Wysokość sterowana była równoczesnym wychylaniem wszystkich czterech lotek (zewnętrzne w celu lepszej stabilizacji poprzecznej wychylały się mocniej). Jednocześnie wychylenia boczne drążka sterowały nimi jak normalnymi lotkami. Ster kierunku na pedałch.

2. Jak wyżej, tylko ster kierunku byl zablokowany w poz. neutralnej a pedały sterowały otwieranie odpowiedniej lotki-hamulca (krokodyl)

Wedlug opinii latajacych "Nietoperzem" (niewielu) pilotów, nadawał się on tylko do lotów doswiadczalnych i nie rokował nadziei na doprowadzenie konstrukcji do stanu pozwalajacego na wprowadzenie jej do produkcji seryjnej.