SG-3
Szybowce do 1945 > 1933 - 1935
Oblatany: 11.08.1933 (1934) [1935] {czerwiec 1936}*
Rozpiętość skrzydeł: 17 {17,6} m
Długość: 7,05 m
Wysokość: 1,85 m
Powierzchnia skrzydeł: 16,5 {16,75} m²
Wydłużenie skrzydeł: 17,5 {18,5}
Profil skrzydła: IAW-336 na IAW-192
Ciężar własny: 149 (160) [156] {152} kg
Ciężar całkowity: 226 (235) [235] {237} kg
Obciążenie powierzchni: 13,7 (41,2) [14,2] {14,2} kG/m²
Doskonałość: 22,7 (23,4) [23,4] {25} przy 59 km/h
Prędkość opadania: 2,3 (2,25) [2,25] {2,0} przy 50 km/h
Prędkość min.: 50 km/h
Prędkość dopuszczalna: ? km/h
Współczynniki obciążeń: 5,25 g
UWAGA - dane bez nawiasu dotyczą prototypu
- dane w ( ) nawiasie dotyczą SG-3 / 34
- dane w [ ] nawiasie dotyczą SG-3 / 35
- dane w { } nawiasie dotyczą SG-3 / 36
 |
Foto: ze zbiorów NAC Czerwiec 1934, SG-3 podczas pokazów na lotnisku w Bukareszcie |
SG-3 bis/36 na startowisku w Ustjanowej Foto: Ze zbioru NAC
SG-3
SG-3 był następcą szybowca SG-28. Ta nowa konstrukcja inż. Szczepana Grzeszczyka powstała w 1933r. Niedługo po oblocie, jeszcze w 1933r. został na nim ustanowiony nowy rekord polski w długotrwałości lotu - 11 h i 58 min. Po wprowadzeniu drobnych poprawek szybowiec ten wszedł do produkcji seryjnej pod oznaczeniem SG-3/34. Kolejne zmiany prowadziły do oznaczenia SG-3/35 aż wreszcie najpoważniejszą i ostatnią zmianę wprowadzono w 1936 r. zmieniając formę skrzydeł na tzw. "łamane" w kształcie litery M i oznaczenie na SG-3bis/36. W klasie szybowców wyczynowych SG-3 został w latach 1937-38 wyparty poprzez znakomity PWS-101. Zbudowano łącznie ok. 20 szybowców.
Kadłub wręgowo-podłużnicowy, kryty sklejką. Płat dwudzielny, z jednym dźwigarem, do dźwigara kryty sklejką, a poza dźwigarem płótnem.
Rys: Roman Kiełpikowski
No i jeszcze na koniec zdjęcia modelu "SG-3bis / 36", który w Tęgoborzy 28.04.2002 na odbywających się tam zawodach wygrał w kategorii najlepiej wykonanego modelu szybowca przed 1950r.
 |
Foto: Piotr Piechowski |
 |
| Foto: Piotr Piechowski |