SZD-45 Ogar - PiotrP

Polskie szybowce i konstrukcje amatorskie
Przejdź do treści

SZD-45 Ogar

Szybowce od 1945 > 1966 - 1975

Oblatany: 29.05.1973
Rozpiętość skrzydeł: 17,6 m
Długość: 7,95 m
Powierzchnia skrzydeł: 19,10 m²
Wydłużenie skrzydeł: 16,2
Profil skrzydeł: laminarny FX(?) (Wortmann)
Masa własna: 470 kg
Masa całkowita: 700 kg
Obciążenie powierzchni: 36,6 kg/m²
Obciążenie mocy: 10,3 kg/KM  
Doskonałość: 21,0 przy 95 km/h
Prędkość opadania: 1,10 m/s przy 85 km/h
Prędkość min.: 72 km/h
Prędkość max.: 180 km/h
Prędkość przelotowa: 150 km/h
Prędkość dopuszczalna: 225km/h
Wznoszenie: 2,65 m/s
Pułap: 5000 m
Start: 200 m
Silnik: Limbach SL-1700EC
Moc silnika: 68 KM
Foto: Piotr Piechowski
Motoszybowiec SZD-45A "Ogar"

Prototyp "Ogara" z numerem rejestracyjnym SP-0001 został oblatany 29.05.1973 r. przez pilota doświadczalnego mgr inż. Januarego Romana.  Konstrukcja powstała pod kierunkiem inż. T. Łabucia i S. Oskwarka. Ogółem zbudowano 1 prototyp SZD-45 "Ogar, 64 egzemplarze seryjne SZD-45A "Ogar" oraz 1 egzemplarz SZD-45-2 "Ogar F" z dwucylindrowym silnikiem Franklin, który miał być produkowany na licencji w Polsce. Oblotu "Ogara F" dokonał January Roman 13.03.1979 w Bielsku. W wyniku rezygnacji z produkcji tego silnika, dalszych prac rozwojowych "Ogara" nie prowadzono. Łącznie wyeksportowano 41 "Ogarów".
"Ogar" jest dwumiejscowym motoszybowcem z siedzeniami umieszczonymi obok siebie. Wyposażony w dwułopatowe śmigło pchające. Podwozie częściowo chowane, hamulec sprzężony z dźwignią hamulca aerodynamicznego. W USA dopuszczony z silnikiem wyposażonym w podwójny układ zapłonu. "Ogar" był dopuszczony do wykonywania akrobacji podstawowej.
Rys.: Roman Kiełpikowski

© Piotr Piechowski
since 2002

Wróć do spisu treści