Miękkopłat Bednarza - PiotrP

Po przeczytaniu artykułu z nr 2 "Skrzydlatej Polski" o krakowskiej Arze, chciałbym podzielić się swoimi doświadczeniami. Ja również zbudowałem motoszybowiec z miękkim płatem ukończony w 1980r. Jednak do tej pory nie jest on oblatany. Składały się na to takie przyczyny, jak braki paliwa, brak odpowiedniego środka transportu oraz warunki pogodowe. Niemniej podczas przeprowadzonych prób stwierdziłem, że motoszybowiec zachowuje się poprawnie i przy prędkości około 45 km/h odrywa się od ziemi.

W założeniu konstrukcyjnym motoszybowiec miał być składany do paczki o niewielkich wymiarach - przewoziłem go w kabinie zwykłego Volkswagena. Jednak  składanie motoszybowca jak się okazało z tych elementów zajmuje zbyt wiele czasu (1 osoba w ciągu 4 godzin). Obecnie zakupiłem samochód Nysa, który powinien stać się przewoźnym hangarem dla motoszybowca.

Opisywany miękkopłat jest moją kolejną konstrukcją - uprzednio zbudowałem wiatrakowiec w 1973 r. i lotnię w 1976 roku. Motoszybowiec jest zbudowany z rur duralowych średn. 45, 38, 30 mm. Jest to górnopłat jednodźwigarowy z zastrzałami. Kadłub kratownicowy płaski. Ster wysokości i kierunku w kształcie litery T. Tablica przyrządów zawiera prędkościomierz, wariometr, wysokościomierz i zakrętomierz. Silnik od Trabanta ze śmigłem średnicy 110 cm, zapłon bateryjny, rozruch ręczny. Układ pchający. Dwa zbiorniki - do prób 5 dm sześc. oraz przelotów 15 dm sześc., system opadowy. Dwa koła bez amortyzatorów, w ogonie płoza. Pokrycie skrzydła typu membranowego, matriał - płótno namiotowe impregnowane. Płat o obrysie trapezowym. Wznios skrzydeł 5°. Lotki uprzednio znajdujące się na końcach skrzydeł zastąpiono odciągami na krawędzi spływu skrzydeł.