RO-7 Orlik
Konstrukcje amatorskie > od N do S
Konstruktor: Roman Orliński
Pierwszy lot: 22.02.1987
Rozpiętość skrzydeł: 7,60 m
Długość: 5,50 m
Wysokość: 1,95 m
Powierzchnia skrzydeł: 8,75 m²
Wydłużenie skrzydeł: 6,08
Profil płatów: NACA 23012 (12%)
Obciążenie powierzchni: 36,57 kG/m²
Obciążenie mocy: 4,92 kg/KM
Ciężar własny: 220 kg
Ciężar całkowity: 330 kg
Doskonałość: ? przy ? km/h
Prędkość opadania: ? m/s przy ? km/h
Prędkość min.: 71 km/h
Prędkość maksymalna: 150 km/h
Prędkość dopuszczalna: ? km/h
Prędkośćprzelotowa: 130 km/h
Pułap teoretyczny: ? m
Wznoszenie: 5 m/s
Zasięg: 400 km
Rozbieg: 100 m
Dobieg: 200 m
Typ silnika: Walter Mikron III
Moc silnika: 65 KM
Pojemność skokowa: 2440 ccm
Zużycie paliwa: ? l/h
 |
Foto: Piotr Biskupski Zdjęcie "Orlika" (u góry) z numerem rejestracyjnym SP-YOR, wykonane zostało 24 sierpnia 2003 na lotnisku w Piotrkowie Trybunalskim. Wyglądało na to, że samolot znajdował się w dobrym stanie. |
RO-7 Orlik
Samolot RO-7 "Orlik" jest kolejną amatorską konstrukcją Romana Orlińskiego z Malborka. Jak oceniali piloci latajęcym na tym typie, jest on przyjemny i łatwy w pilotażu. Mankamentem jest mały kąt podejścia do lądowania i brak hamulców na kołach, co utrudnia lądowanie na małych lotniskach. Ponadto małe koła stwarzają problemy na nierównych pasach startowych. Konstruktor planował zastosowanie klap krokodylowych i wiele innych modyfikacji.
 |
Rys: Piotr Górski "Skrzydlata Polska" 33 / 1987 |